Σήμερα που όλες οι «έξυπνες» συσκευές χρησιμοποιούν GPS ας δούμε πώς μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε και κάπως διαφορετικά, δηλαδή για αναψυχή, κίνητρο για εξόρμηση στο ύπαιθρο και σαν ταξιδιωτικό οδηγό. Γνωρίστε λοιπόν το Geocaching, το υψηλής τεχνολογίας παιχνίδι του κρυμμένου «θησαυρού». Αλλά τι είναι πάλι τούτο;
Το Geocaching είναι ένα παιχνίδι για χρήστες GPS που συνδυάζει διασκέδαση και περιπέτεια. Οι συμμετέχοντες μέσα από το παιχνίδι ανακαλύπτουν τις δυνατότητες και τα χαρακτηριστικά μιας συσκευής GPS, αλλά ταυτόχρονα ανακαλύπτουν και τις ομορφιές που έχει να μας προσφέρει ο πλανήτης μας. Η βασική ιδέα είναι να κρύψουν κουτάκια (ονομάζονται “γεωκρύπτες” ή “κρύπτες”, στα αγγλικά “geocaches” ή “caches”) οπουδήποτε στον κόσμο και να δημοσιεύσουν τις συντεταγμένες των κρυπτών σε ιστοσελίδες που υπάρχουν γι’ αυτό τον σκοπό. Μία κρύπτη είναι συνήθως ένα μικρό αδιάβροχο κουτί (π.χ. τάπερ) που περιέχει ένα ημερολόγιο, ένα μολύβι για να υπογράψει στο ημερολόγιο αυτός που θα βρει την κρύπτη και τον “θησαυρό”, που συνήθως είναι μικρά παιχνιδάκια και διάφορα αντικείμενα μικρής αξίας.
Άλλοι παίκτες με την βοήθεια συσκευών GPS αναζητούν τις κρύπτες αυτές. Όποιος βρει μια κρύπτη υπογράφει στο ημερολόγιο με το ψευδώνυμό του και, εάν θέλει, γράφει και δυο λόγια για την κρύπτη π.χ. πώς την ανακάλυψε, την διαδρομή του μέχρι εκεί, έναν χαιρετισμό προς τους άλλους επισκέπτες κ.λπ. Ο μοναδικός κανόνας που ισχύει για όποιον βρει μια κρύπτη είναι : Εάν πάρετε ένα αντικείμενο από την κρύπτη, πρέπει να αφήσετε ένα νέο αντικείμενο στην κρύπτη.
Η ιδέα ξεκίνησε το 2000 στην Αμερική. Στις 3 Μαΐου του 2000, ο Dave Ulmer πρότεινε έναν τρόπο εορτασμού για την κατάργηση του συστήματος της επιλεκτικής διαθεσιμότητας των δορυφορικών σημάτων. Έκρυψε έναν κουβά με διάφορα αντικείμενα ανάμεσα στα δένδρα έξω από το Portland του Oregon, και ανακοίνωσε την ακριβή τοποθεσία του, (συντεταγμένες), στους φίλους του. Αυτή η ανακοίνωση έβαλε τις βάσεις αυτού του παιχνιδιού που συνεχώς αναπτύσσεται μέχρι σήμερα. «Το κουτί, αντικείμενα ανταλλαγής, το ημερολόγιο» και τον απλό κανόνα : «Πάρε κάτι, άφησε κάτι, γράψε στο ημερολόγιο.»
Σε δυο-τρεις ημέρες δύο αναγνώστες διάβασαν την ανακοίνωση στο Internet, χρησιμοποίησαν τα GPS τους για να βρουν την κρύπτη και με την σειρά τους δημοσίευσαν την εμπειρία της αναζήτησης τους. Τις επόμενες ημέρες δημοσιεύτηκαν και άλλες κρύπτες στην Καλιφόρνια, στο Κάνσας και στο Ιλινόις. Σε ένα μήνα έγινε ακόμη μία κρύπτη στην Αυστραλία! Όπως και πολλές άλλες πρωτοποριακές ιδέες, έτσι και αυτή, αναπτύχθηκε ραγδαία μέσα από το Internet, μόνο που για να συμμετάσχεις σε αυτή, έπρεπε να αφήσεις τον υπολογιστή σου στο σπίτι και να βγεις να ανακαλύψεις τον κόσμο. Για να συμμετάσχει κανείς πρέπει να επισκεφθεί την ιστοσελίδα www.geocaching.com. Εκεί θα πρέπει να γίνει μέλος δίνοντας ένα ψευδώνυμο και το e-mail του, δωρεάν φυσικά. Ύστερα ανοίγει το χάρτη και ένας πειρασμός από θησαυρούς εμφανίζεται στα μάτια του! Η ιστοσελίδα υπάρχει πλέον και στα Ελληνικά χάρη στη μετάφραση που έκαναν κάποιοι εθελοντές. Υπάρχει και η βοηθητική ιστοσελίδα www.geocaching-gr.com και ομάδες στο στο facebook, όπως αυτή: https://www.facebook.com/groups/61578444257/?fref=ts Πληροφορίες μπορείτε επίσης να δείτε εδώ: http://www.geocaching.com/guide/
Τη στιγμή αυτή οι ενεργές κρύπτες σε όλο τον κόσμο είναι 3.000.000, στη Ελλάδα είναι περισσότερες από 3.000, κι από αυτές περίπου 1000 στην Κρήτη. Σ’ αυτό βοήθησε και η εξάπλωση των «έξυπνων» κινητών τηλεφώνων και των tablets με ενσωματωμένη τη λειτουργία GPS. Κάποιες εφαρμογές για το παιχνίδι είναι οι geocaching και το c:geo.
Στην Ελλάδα οι παίκτες δεν είναι πολλοί, αλλά υπάρχουν σε όλη την επικράτεια με πιο δραστήρια την ομάδα της Αθήνας. Μεταξύ μας λίγο-πολύ γνωριζόμαστε, επικοινωνούμε και συναντιόμαστε ανεπίσημα ή επίσημα σε δημοσιευμένες στο διαδίκτυο συναντήσεις.
Το παιχνίδι περιλαμβάνει και άλλα ενδιαφέροντα σημεία, όπως τα ανιχνεύσιμα αντικείμενα (Travelbugs ή Geocoins). Αυτά έχουν ένα μοναδικό αριθμό και δικό τους χώρο στην ιστοσελίδα, όπου καταχωρούνται πληροφορίες για το πού τα βρήκε κάποιος και πού τα άφησε. Κάποια δικά μας ταξιδεύουν ανά τον κόσμο, από κρύπτη σε κρύπτη, ανοίγοντας και σε μας την όρεξη να τα ακολουθήσουμε!
Πολλά τουριστικά γραφεία στο εξωτερικό, όπως στην Κύπρο ή τη Νότια Αφρική, χρησιμοποιούν το geocaching, για να φέρουν κόσμο στον τόπο τους, να γνωρίσουν μέρη έξω από τις καθιερωμένες τουριστικές διαδρομές. Αν όσοι εμπλέκονται με τον τουρισμό στην Ελλάδα ήξεραν πόσοι παίκτες έρχονται εδώ, θα έμεναν έκπληκτοι!
Κρύπτες στην Ελλάδα υπάρχουν κυριολεκτικά παντού: Στα κέντρα των πόλεων, στους αρχαιολογικούς τόπους, στα μνημεία, στις παραλίες, στα βουνά, στα φαράγγια, στα ποτάμια, στις κορυφές, στα σπήλαια, στα μοναστήρια, στα ξωκλήσια, σε μικρούς κρυφούς παραδείσους και οπουδήποτε υπάρχει κάτι όμορφο να δει κανείς. Και ο τόπος μας διαθέτει πάμπολλα όμορφα σημεία! Αλλά κι όλος ο κόσμος είναι πανέμορφος! Αρκεί να ξέρει να ψάχνει κανείς!
Για τους πεζοπόρους το παιχνίδι είναι ένα ακόμη κίνητρο να εξερευνήσουν τα βουνά και τα φαράγγια. Οι κρύπτες στις κορυφές του Ολύμπου, της Δίρφυος, του Κιθαιρώνα, της Όχης, του Ψηλορείτη, των Λευκών Ορέων, της Πάρνηθας και πολλές άλλες κρύβουν «θησαυρούς». Το ίδιο και το φαράγγι της Σαμαριάς, της Αράδαινας, της Νέδας, του Βίκου, αλλά και τα Μετέωρα και το αναρριχητικό πεδίο του Αγιοφάραγγου. Πολλά καταπληκτικά επίσης τοπία στα νησιά δεν μπορούσαν να λείπουν. Στη Κρήτη μάλιστα έχει γίνει προσπάθεια να τοποθετηθούν κρύπτες σ’ όλο το μήκος του πανέμορφου Ευρωπαϊκού Μονοπατιού Ε4.
Αν λοιπόν δείτε κάποιον να κοιτάει το τηλέφωνό του ή το GPS και να ψάχνει κάτι εκεί που εσείς δεν βλέπετε τίποτα, μην τον περάσετε για τρελό! Τώρα ξέρετε τι κάνει! Κι αν βρείτε κατά τύχη κάποιο περίεργο κουτάκι από φιλμ ή ένα μικρό τάπερ κολλημένο με μαγνήτη σ’ένα κάγκελο ή σε κάποια τρύπα ή μέσα σ’ ένα βράχο, παρακαλούμε μην το χαλάσετε, μην το μετακινήσετε! Είναι κάποιος κρυμμένος «θησαυρός» και κάποιος τον ψάχνει…
της Νανάς Κουτσανδρέου
